The series is titled "This world is (not) mine". Can you explain this?

The series is titled "This world is (not) mine". Can you explain this?The title is inspired by the life of a 16-year-old boy, Paul, whom I met in the fields. His appearance, his gaze, and his tone immediately caught my attention. The next day, I just had to go back to learn more about him. Paul had a terrible period in his childhood; he lost his parents at the age of 12 and lived completely alone for several years. He literally felt: 'I do not belong to this world'.

Fortunately, about a year ago, after another family took him in and mistreated him, a mother with seven other children took him into her home. She offered him work, a bed, but most importantly 'a home'. As one of the beneficiary families within the project, she is able to provide her household with clean water. It is a tough but small paradise there, where they can grow food for themselves and to sell. Gradually, the boy returns to this, their, our, and my world. And the new beautiful memories replace the old bad ones.

After my meeting with Paul, I visited another family within the project. I find it an interesting thought that if you remove all material and political context and only look at the individual with their loved ones, our two worlds might not be so different after all. Clean drinking water helps to bridge the gap between these worlds and helps us realize that this world is for all of us.

Hoe was het voor jou om deze serie te schieten op zo’n onbekende plek?

Van te voren was ik wel gespannen over het tijdspad en de beloofde beelden, want je spreekt van te voren wel af om zowel documentair als autonoom werk te leveren. Het was hard en gericht werken; we bezochten veel verschillende gebieden van het project. Ik moest tussendoor veel wachten vanwege de Oegandese regenbuien en had daardoor beperkte droge periodes om te schieten. En het was vroeg donker. Maar dat wachten bracht me ook de ongeplande en mooie momenten, die ik anders niet had meegemaakt.

Wanneer ben je tevreden met je werk?

Oh, dat is een moeilijke vraag. Ik denk dat als mijn werk een extra laag heeft. Wanneer de foto niet alleen 'mooi' of esthetisch goed is. Wanneer je jezelf afvraagt: "Wie is dat? Wat is zijn of haar verhaal?' Ik wil namelijk niet te veel vertellen of uitleggen over de personen die ik portretteer. Het liefst zit er een element in het beeld dat je doet denken aan je eigen ervaringen en gevoelens, je jeugd, je eigen gedachten. En tevredenheid heeft ook met tijd te maken, de houdbaarheid van een foto; ik ben tevreden als ik zelf na een langere periode nog steeds met nieuwsgierigheid naar het beeld kan kijken.’

Hoe vond je het om Oeganda te bezoeken?

"Ik ben hiervoor meerdere keren in Afrika geweest, maar Oeganda was nieuw voor mij. Los van de grote hoeveelheid regen, was de ervaring te vergelijken. Ik hou van het tempo daar en voel me er thuis. Zulke reizen doen mij goed.

Het gebrek aan luxe en zelfs elektriciteit, de mensen die je tegenkomt, de fysieke sensaties van de elementen en het feit dat je echt even weg bent van huis, zorgt voor een goede balans in mijn leven. De beste keuzes die ik in het leven heb gemaakt, zijn na reizen als deze geweest.”

Hoe was het om het schoon drinkwater project te bezoeken?

"Het was opvallend om te zien dat relatief eenvoudige en kleine dingen zo’n groot verschil maken; door middel van onderwijs, microkredieten en bewustwording van verantwoordelijkheden. Wat mij verbaasde was het feit dat water in feite zo veel meer is dan alleen water om te drinken. Mensen in de dorpen zien toegang tot water als een zegen; het is een waardevolle bron waarvan we ons niet altijd bewust zijn in de Westerse samenleving. Het is nodig om te drinken, voor het wassen, voor het houden van vee, maar het creëert ook veel mogelijkheden voor werk en inkomen. Voor het verbouwen van groeten of voor het maken van bakstenen van klei, die weer verkocht kunnen worden. Het belangrijkste is dat wanneer de basis zoals hygiëne, eten en een huis is voldaan, dat men zich kan richten op andere belangrijke dingen in het leven zoals ontwikkeling, school, werk, of dus het zorgen voor anderen, zoals Paul. Als fotograaf is het ook verfrissend om water te gebruiken als uitgangspunt te nemen. Je ziet het element overal in terug; in het licht, in de lucht, de plassen, in de keuken. Je ziet het overal."

Wat neem je mee naar huis van deze ervaring?

"Dat water eigenlijk de basis is van alles. Het is nog nooit zo duidelijk geweest voor mij als nu. Als de basis goed is, kunnen mensen ontwikkelen naar hogere niveaus. En het begint allemaal met water."